زردی گرفتن عروسک خانم

نمی دونم با چه حالی دارم این روز و تعریف می کنم ، هنوز 4 روزت نشده مامان  بعد از ظهر عمه زهره گفت باید ببرنت دکتر چون احساس می کنن یه مقدار رنگ صورتت به زردی می زنه ، خاله تهمینه و عمه زهره ساعت 4:30 بود که شما رو بردن که یک دفعه ساعت 6 زنگ زدن و گفتن که شما رو بستری کردن و زردیتون بالاست .نمی دونم چه جور وسایلمو جمع کردم تا به بیمارستان بیام داشتم از غصه و نگرانی می مردم دلم برات خیلی می سوخت اخه تو خیلی کوچیک و ظریفی .وقتی رسیدم بیمارستان عمه زهره و خاله تهمینه اونجا بودن گفتن که بهت شیر بدم و لباس هاتو در بیارم چون باید بری تو دستگاه الهی مادرت برات بمیره داشتم دیونه میشدم بهت شیر دادم آروم تو بغلم خوابیده بودی گفتن همه لباس هاتو در بیارم و چشم بند برات بزارم حاضرت کردم و گذاشتمت تو دستگاه انقدر سختت بود که همش دست و پا میزدی و می خواستی چشم بندتو در بیاری دلم داشت در می اومد همش منتظر بودم دو ساعت تموم بشه و درت بیارم و بهت شیر بدم تا دیگه اذیت نشی اما کم کم به دستگاه عادت کردی اما نمی تونستم ازت چشم بردارم خیلی ناراحتت بودم، مادر جون و پدر جون و بابایی مهربونت هم شب اومدن پیشمون و دو ساعت موندن اونها هم خیلی خیلی ناراحت بودند یه عالمه برات دعا کردیم تا زودتر خوب بشی اون شب تا صبح بیدار بودم بالا سرت چون هم باید هر دوساعت بهت شیر میدادم شما هم همش می خواستی چشم بندت و بکنی و نور فلوروسنتی که تو دستگاه بود واسه چشمات ضرر داشت اون شب و به سختی صبح کردیم و ساعت هفت و نیم اومدن دنبالت تا ببرنت واسه آزمایش تا ببینن زردیت پایین اومده  یا نه انقدر ظریف بودی که نمی تونستن رگ تو پیدا کنن به سختی ازت خون گرفتن جواب آزمایش تقریبا یک ساعت بعد حاضر شده بود و بیلی روبین خونت از پانزده به سیزده رسیده بود یعنی به لطف خدا کمی اومده بود پایین ، اما بازم باید تو دستگاه می موندی تا بیلی روبین خونت به زیر ده برسه خاله تهمینه جانت اومد پیشمون و من رفتم تو یه اتاقی دیگه تا یک ساعتی بخوابم هنوز نیم ساعت نشده بود که گریه کردی و اومدن دنبالم تا بهت برسم اون روز تا شب هم گذشت، شب باز هم مادر جون و بابایی اومدن دیدنت  بابایی خیلی عاشقته وقتی می بینتت دلش آروم می گیره اگه نبینتت خیلی غصه می خوره بازم یک ساعتی پیشمون موند و بعد هم رفت شب دوم از ساعت دوازده تا سه و نیم یک سره گریه می کردی و می خواستی تو بغلم بمونی یعنی هر کاری کردم که بگیری بخوابی و بزارمت تو دستگاه نتونستم انقدر خسته شده بودم که شیرم سیرت نمی کرد همش داشتم غصه می خوردم که باز هم یک شب دیگه باید بمونی تو دستگاه چون اصلا این شب و نموندی دیگه طاقتم تموم شد و به مادر جون و پدر جونت زنگ زدم و گفتم برات شیر خشکتو بیارن بنده خدا ها نصفه شب شیر خشک به دست اومدن بیمارستان وقتی شیر خشکتو خوردی و دلت سیر شد آروم شدی و خوابیدی و گذاشتمت تو دستگاه باز هم صبح که شد اومدن دنبالت تا ببرنت واسه آزمایش اصلا امیدی به مرخص شدنت نداشتم اما وقتی جواب ازمایشت نشون داد که زردیت به هشت رسیده جان دوباره گرفتم عمه زهره عزیزم اومد و همه کارهای مرخصیت و انجام داد و رفتیم خونه وای که من چقدر از خدا ممنونم امیدوارم دیگه مریض نشی عشقم چون تحمل دیدن مریضیتو ندارم عسلک نازم.